ลมแล่นใบ Sailing

ย้อนหลังไปประมาณ ยี่สิบกว่าปีมาแล้ว ผมนึกถึงเพลงที่เคยชอบฟัง และนึกไปถึงการฟังของวันรุ่นในสมัยนั้นใส่ซาวน์อะเบาท์ติดหูอยุ่ตลอดเวลา จนบางครั้งต้องถูกคุณครูดุเพราะลืมถอดออกในเวลาเข้าเรียน...นึกถึงการฟังเพลงตอนเขียนรูป ทำงานศิลปะแบบปิดประตูตัวเองเข้าห้องชั้นใน...แบบไม่มีใครอยู่ในโลกนี้  นึกถึงการฟังกรอกหูตอนนอนที่หลับไปกับจินตนาการจากบทเพลง....สมัยนั้น...ไม่มีดนตรี..แบบเสียงนั่งฟังฝึกสมาธิ...มีให้ฟังมากนัก(หายาก) ........
ทำให้ผมนึกถึง เวลาโหนรถเมล์กลับบ้าน...เพลง Sailing ที่ลำรึกถึง เป็นช่วงเวลาโหนรถเมล์ แล่นไปกับลมปะทะ และควันรถ ป้ายแล้วป้ายเล่าจนถึงบ้าน  แต่ดนตรีเสียงเพลงให้ความรู้สึกได้ถึง.......ทั้งๆที่ไม่ได้มีประสบการณ์การเล่นใบกับลมมาเลย แต่สัมผัสความรู้สึกๆได้ แค่เพียงรับรู้ถึง  ความรื่นรมในการเล่นเรือใบของพี่ Christopher Cross  ซึ่งแตกต่างไปจากน้า Rod Steward ที่พรรณนาไปถึงการแล่นเรือใบไปอีกแบบนึง  

และเมื่อเวลาติดปีกรวดเร็วมาถึงเวลานี้  ผ่านมาแล้วประมาณยี่สิบกว่าปี ผมได้รับรู้ว่าการเล่นลมแล่นใบที่ผมสัมผัสได้.......คือกิเลสดีๆตัวหนึ่งที่ให้พลังชีวิตเราขับเคลื่อนไป......กลับมาสมดุลได้ส่วนหนึ่ง...ในช่วงเวลาขึ้นลงของชีวิต 
รู้สึกขอบคุณพี่ คริสโตเฟอร์  ที่แกสัมผัสสิ่งดีๆ และถ่ายทอดให้เรารับรู้ถึงความรู้สึกนั้นได้ แม้ไม่ต้องสัมผัส  

ยี่สิบกว่าปี....มาฟังเพลงนี้ อีกครั้ง....ผมยิ่งซาบซึ้ง...แบบว่า.....
ไม่มีใครรู้ได้ว่า...การแล่นใบท่ามกลางลมแรง....ทำให้ผมน้ำตาคลอ...รู้สึกเหมือนได้อยู่ใกล้พระเจ้ามากขึ้น.........

อยากแบ่งปันให้ลูกๆ ภรรยา เพื่อนๆ...พ่อแม่...ครับ
(ผมพยายามชวน ดลลูกชายที่โตพอที่จะดึงใบ ให้ขึ้นจากน้ำได้ ไปเล่น วินเซิอร์ฟ กัน เพราะจะรับรู้ได้แบบสัมผัสตัวมากกว่าเรือใบ แต่ก็ได้รับคำตอบว่า “ยังก่อนพ่อ ตอนนี้กลัวตกน้ำครับพ่อ” ) การรอเวลาให้มาถึงก็ตื่นเต้นดีครับ.....เด็กสองคน ดลกับแดนยังสนุกสนานกับการแล่นใบกับเรือ walker bay อยู่....

 ลมแล่นใบ
ดีแล้ว...ที่สวรรค์ไม่ไช่ สำหรับฉัน  แต่ก็ไม่ไกลเกินเอื้อม แม้นเหมือนดินแดนที่ไม่เคยมีอยู่(จริง)

ไม่ต้องแสร้งว่าด้วยเหตุผลนานาๆ
สิ่งเพ้อฝัน ทำให้ฉันดั้นด้น และถ้าลมเป็นใจคุณสามารถรื่นรมย์สนุกสนานสู่ความบริสุทธิ์อีกครั้งหนึ่ง
หากจังหวะลมเป็นใจ คุณจะแล่นใบออกไปและพบกับความสงบนิ่ง การกลับคืนสู่สติ
หากผืนผ้าใบสามารถสร้างมหัศจรรย์ได้ฉันใด เพียงแค่รอคอยแล้วคุณจะสัมผัส  ฉันนั้น....

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ.....

ไม่ไกลไปจากดินแดนไม่มีอยู่  ไม่ต้องมีเหตุผลที่จะเสแสร้งถึงจินตนาการ
หากผืนผ้าใบสามารถสร้างสิ่งมหัศจรรย์ได้ฉันใด เพียงแค่รอคอยแล้วจะมองเห็น....

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ

ลมแล่นใบ พาฉันออกไป...ที่ซึ่ง...เรามักจะรู้สึกว่าเคยได้ยินมาก่อน....

เพียงแค่ฝันถึง...สายลมพัดพาฉันไป
ไม่นาน...ฉันก็เป็นอิสระ......
ชั่วขณะที่ฉันแล่นใบ
เป็นประสบการณ์การสัมผัสในภวังค์ที่รับรู้ได้
ราวกับว่านั่งอยู่ท่ามกลางท่วงทำนองและถ้อยคำของดนตรี ซิมโฟนีขนาดใหญ่
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ.....
ถ่ายทอดจากเพลง Sailing : Christopher cross

ความรื่นรมณ์ ลมแล่นใบของแดนและดล กับ walker Bay ที่ศูนย์กีฬาทางน้ำ บึงหนองบอน
﴾͡๏̯͡๏﴿