สูดอากาศ

เดินข้ามลำห้วย เข้าสู่เส้นทาง

         ลำห้วยที่โกรกอีดก..... เป็นพื้นที่ศึกษาธรรมชาติที่คุ้นเคยสำหรับกลุ่มครอบครัวควบกล้ำฯ ตั้งแต่สมัยเด็กๆยังตัวเล็กๆ เมื่อสี่ห้าปีมาแล้ว จวบจนถึงปัจจุบันเติบโตเป็นหนุ่มกันเกือบหมดแล้ว โดยเฉพาะดลและแดนกับวิถีชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปจากการเข้าสู่ระบบโรงเรียนทั้งสองคน "การไปโรงเรียนเป็นการทำให้เรารูจักคุณค่าของเวลาในวันหยุด" เป็นวรรคทองของดลที่โปรยทิ้งท้ายไว้ ปิดเทอมจึงเป็นช่วงจังหวะที่ต้องฉวยโอกาศเอาไว้ แม้จะมีการนัดหมายรวมกลุ่มครอบครัวกันหลายครั้ง แต่ก็ยังมีอุปสรรคอีกหลายๆด้านที่ทำให้ต้องเลื่อนโอกาศที่ดีที่สุดไป จนถึงเวลาจวนตัวก่อนจะเปิดเทอม การนัดหมายได้พร้อมกันเพียงสองบ้านก็ยังดี จึงมีแต่บ้านดลแดนและบ้านเคนและจิโร่มุ่งหน้าสู่ลำห้วยโกรกอีดก เพื่อหวลคืนสู่ธรรมชาติอีกครั้งหลังจากห่างหายมานานนับปี  เป็นการสูดอากาศธรรมชาติรับพลังให้เต็มปอดตลอดทั้งวัน

เส้นทางเดินป่ารกเขียว

เจอดอกไม้สำคัญ

ส่องหาเห็ดตามพื้นโคนต้น

ลมหายใจที่โกรกอีดก      

          เข้าระยะปลายฝนต้นหนาวของเดือนตุลาคม ป่าที่นี่เขียวชะอุ่มปกคลุมทางเดินที่ลัดเลาะลำห้วยจากน้ำตกโกรกอีดก ดลใช้มีดพร่าช่วยเปิดทางที่รกทึบเต็มไปด้วยหนามมัยราบในช่วงต้นทาง หากเป็นการมาครั้งแรกคงไม่มีใครกล้าเดินเข้าไปแน่ๆ เพราะในหลายๆครั้งที่ผ่านมาน้าเกรียงจะทำหน้าที่คุณครูนำทางมาเรียนรู้ธรรมชาติกันที่นี่ และเป็นความโชคดีที่ชายป่าแถวนี้ไม่มีทากคอยเกาะดูดเลือด ที่นี่จึงเหมาะสมมากในการศึกษาธรรมชาติสำหรับเด็กๆและครอบครัว 

          "ไม่ได้ไปนานมาก คิดถึงมากจ๊ะ พาเด็กๆเข้าป่าสำรวจเห็ดที่โกรกอีดก กลับสู่ธรรมชาติเพื่อชาร์ตพลังชีวิตกัน" แม่จิ๋มแม่ของเคนและจิโรรำพึงความรู้สึกบนเพจ ฟบ.  จากช่วงเวลาสามปีให้หลังเรามักทึกทักเอาว่าโลกเราเปลี่ยนไปเร็วมาก แต่เราเองก็เปลี่ยนแปลงไปเร็วมากกว่า ในขณะที่ธรรมชาติยังคงปรับตัวเปลี่ยนแปลงให้สมดุลย์อย่างค่อยเป็นค่อยไป  เด็กๆเติบโตขึ้นพร้อมกับกิจกรรมและภาระกิจที่ซับซ้อนขึ้น  เผชิญกับสื่อรอบตัวที่ผันแปร การได้กลับเข้าสู่ห้องเรียนธรรมชาติเปรียบเสมือนการได้จัดเรียงฐานประสบการณ์ให้เข้าที่อีกครั้ง ลมหายใจที่โกรกอีดก จึงมีความหมายทุกชั่วขณะ ความคุ้นชิน ความสงบ ความอบอุ่น และความสุขที่ทำให้ลืมบางสิ่งทิ้งไว้ข้างหลัง

แมลงปอเข็มน้ำตกใหญ่

แมงมุมใยไหมทอง 

เพลี้ยกระโดด ที่มีหัวปลอมทางด้านก้น

ทักทาย สรรพชีวิต

          โกรกอีดกเป็นชื่อน้ำตกที่สวยงามที่ชาวครอบครัวควบกล้ำฯยังไม่เคยไปถึง เพราะเพียงแค่ทักทายสรรพชีวิตระหว่างทางและเล่นน้ำตามลำธารน้ำไหล ก็หมดเวลาเช้าสายถึงเย็นพอดี  บนเส้นทางสำรวจเราจึงมีจุดหมายประจำเพื่อพักทานข้าวเที่ยงและเล่นน้ำไหลเย็นกันตามอัธยาศัย จากเส้นทางลัดเลาะขนานไปกับลำห้วย บางช่วงมีไม้เลื้อยเถาวัลย์ปกคลุมหนาทึบ ทางเดินเป็นช่องลอดมืดครึ้ม มีแสงส่องลอดช่องส่องเห็นแมลงปอเข็มน้ำตกใหญ่เจ้าถิ่นบินมาเกาะรอต้อนรับให้ถ่ายรูปได้เป็นระยะๆ  ระหว่างช่องทางเดินแคบพบแมงมุมอีกหลายชนิดเช่นแมงมุม ใยทองตัวใหญ่ชักใยขวางคอยดักจับแมลงเป็นอาหาร จิโร่ต้องคอยมุดลอดเพราะกลัวว่าใยแมงมุมจะเสียหาย

เห็ดถ้วยแชมเปญสีสวยสด เป็นเห็ดรูปทรงถ้วยชนิดหนึ่ง

 เห็ดหิ้งชุดงามใหญ่กว่าฝ่ามือ

เห็ดถ้วยขนคล้ายเห็ดถ้วยแชมเปญแต่มีขน

          ระหว่างทางตามพื้นและคบไม้ผุจะพบเห็ดชนิดต่างๆเป็นที่สนใจของคุณแม่หน่อยและแม่จิ๋ม โดยเฉพาะเห็ดถ้วยแชมเปญและเห็ดถ้วยขน สีสวยสดประจำเส้นทาง พบเห็ดขอน เห็ดหิ้ง และเห็ดนิ้วมือคนตาย ซึ่งน้าเกรียงเคยพาพวกเราสำรวจเรียนรู้กันมาแล้ว เห็ดราเป็นอีกหนึ่งสิ่งมีชีวิตมหัศจรรย์ที่มิใช่พืชหรือสัตว์ ทำหน้าที่ย่อยสลายทั้งซากพืชและมูลสัตว์ให้กลายเป็ธาตุอาหารของเหล่าพรรณพืช  แมลงย่องแย่งหรือคุณพ่อขายาว(Daddy Long Legs)ของเด็กๆที่มาทุกครั้งต้องได้ทักทายกัน ด้วยรูปร่างที่มีขายาวมากกว่าแมงมุมเสียอีก มักอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ตามโคนต้นไม้ใหญ่หรือโขดหิน ใครเห็นนึกว่าเป็นแมงมุมแต่แท้จริงแล้วเป็นแมลงที่ไม่สามารถชักใยได้ ระหว่างทางเดินยังมีแมลงแปลกประหลาดมหัศจรรย์อีกหลายชนิดที่ได้พบเจอกันในครั้งนี้

แมลงย่องแย่งหรือคุณพ่อขายาว

เล็งถ่ายเห็ดกัน

แม่หน่อยกับแม่จิ๋มกำลังบันทึกภาพเห็ดบนเถาวัลย์

เห็ดบนเถาวัลย์

แม่หน่อยกับเห็ดขอนชุดใหญ่

ธารน้ำใสไหลเย็น

          ระยะทางกิโลเมตรกว่าๆกับเส้นทางเดินเท้าลัดเลาะชายป่าเขาใหญ่ทักทายความหลากหลายของสรรพชีวิตที่ยังคงดำรงอยู่ไปสู่จุดพักธารน้ำใสไหลเย็น  เป็นความสุขที่เคี้ยวกลืนเวลาหายไปครึ่งวัน ถึงจุดพักทานข้าวเที่ยงพักเล่นน้ำนั่งแช่เท้าตามอัธยาศัย  ผีเสื้อหนอนคูนสีเหลืองสด บินมาตอมตามโขดหินและเกาะกลุ่มกันที่รองเท้าผู้มาเยือน ดลแยกตัวไปสำรวจทักทายปลาที่เคยพบ เช่น ปลาก้าง ปลาค้อ ปลาซิว และสิ่งมีชีวิตในน้ำอีกมากมายที่เคยทำความรู้จักกันที่นี่ (โปรดติดตาม ตอน ย้อนรอยโกรกอีดก)

จุดพักเที่ยง เล่นน้ำใสไหลเย็น และเด็กสี่คน 

ดลสำรวจปลาในลำห้วยโกรกอีดก

 ผีเสื้อหนอนคูน ชุกชุมมากในเดือนนี้กำลังรุมตอมรองเท้าจิโร่ 

อาหารกลางวันริมลำห้วย

คนและจิโร เล่นน้ำเย็นใสไหลเย็น

 จิโร เคน แดน แม่หน่อย แม่จิ๋ม และดล ณ.ลำห้วยโกรกอีดก

             สูดอากาศ ณ.ที่นี้ จึงมิใช่เพียงแค่มีอากาศและสภาพแวดล้อมที่ดีไว้หายใจ แต่มันเป็นลมหายใจที่มีความหมายสำคัญต่อพลังชีวิต ความสงบสุขที่สอดคล้องกันในระบบธรรมชาติ เป็นสิ่งที่เราต่างโหยหาโดยไม่รู้ตัว เปรียบเสมือนการได้หวลคืนกลับสู่ครรภ์มารดา โดยที่มีป่าและระบบธรรมชาติเป็นแม่ของโลกคอยโอบอุ้มฟูมฟักและหล่อเลี้ยงสรรพสิ่ง ผมจึงไม่สงสัยเลยว่าเดินเข้าป่าทีไร หัวใจพองโตขึ้นมาทุกครั้ง

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐